VERRASSING

En natúúrlijk hadden wij dat heel gezellige week-einde "ergens" met de kinders, met zijn zessen: Barbra, single, Rogier is er helaas niet meer, Renée, single, haar partnership met Marilynn bleek niet bestendig en Oet en Marc.
Wat kleiner clubje dan lang geleden voorzien, maar samen geweldig, ik ben ècht blij met die kinders.
Indertijd besproken dat wij ergens heen zouden gaan, meer mochten wij niet weten, dat werd een verrassing.
En waarom dan wel dit week-end? Gewoon, omdat wij 25 jaar getrouwd zijn. Late starters!

En wáár was de verrassing?
Brugge, België. Waarschijnlijk komt de naam Brugge van het Oudnoorse bryggja wat aanlegsteiger of haven betekent. De Brugse geschiedenis gaat terug tot de 9e eeuw.
In Brugge hadden de kinders een charmant familiehotelletje - Alegria*** - geboekt, hartje centrum, zo goed als nieuw, prima verzorgd. Met heerlijk, uitgebreid ontbijtje, croissant en/of eitje. Door moeder klaargemaakt. En veel meer uiteraard.

Zaten op de eerste verdieping (geen b.g.), prachtige houten trap... helaas geen lift, capaciteit wordt volgend jaar verdubbeld, dan komt ook de lift, nu dus nog 6 kamers, prachtig ingericht door een vriendin, binnenhuis-architecte. De dochter is schoonheids-specialiste, net als moeder, zij runnen samen het gebeuren. Hebben daar ook nog een luxe-lederzaak bij, in een voorkamer. Mooie tassen, mutsen, laarzen e.d. Daarachter is de schoonheidssalon. Dochterlief heeft een vriend. Daarenboven een adviserende vriend, die met helderziende blik moeder en dochter telkens weer verzekerde dat, ondanks alle moeilijke momenten, het hotel er zou komen. En zo gebeurde het. En kunnen zij volgend jaar verder uitbreiden.

Brugge is een heel leuk en heel oud plaatsje, zo goed mogelijk bekeken, ook met zo’n sight-seeing busje. ;-)
Oude geveltjes, dikke 200 shots gemaakt.
Druk! Ongelooflijk hoeveel toeristen daar ronddringen. Ook bootjes-vol in de grachten!
Kreeg bij het afscheid een cd-rommetje van zoonlief met nog eens 250 foto's!!! A hard day's work derhalve de week na thuiskomst.
Zaterdag heen, met dochter meegereden. Rijdt goed. En de Saab zit prima. Tipje van de sluier werd toen opgelicht. Vanuit de auto belde zij “Paspoorten mee?” Ja dus, hadden wij voor de zekerheid aan gedacht.
Dinsdag terug. Maandag 22 okt. was DE dag.

Gerommeld, geborreld, rondgekeken en zaterdagavond diner, in Aneth*, resto met 1 ster. Keurig in pak, géén stropdas, gebruik ik al jaren niet meer, in mijn werkende jaren al niet, wel toen altijd een choker, soms bij bijzondere gelegenheden zo'n vlinder onder de kin.
Twee sommeliers, beiden dames. En de kok komt aan het einde van de avond bij iedere tafel een babbel maken. Een verzorging en aandacht zoals je in Nederland niet of nauwelijks meer meemaakt, jammer genoeg. Dat doen ze in België en Frankrijk toch veel en veel beter.

De zondag ontbeten, wat rondgeslenterd, fotootje-foootoootjes, naar Knokke geweest, o.a. wijn gekocht in een schitterend wijnhuis, "Bacchus", heel toepasselijk en veel later, terug in Brugge, op de markt een zeer late, goed besprenkelde lunch genoten. Mosselen en andere happen voor Pita en de anderen, ik lekker lams-kotelemetetjes. De zaterdag was allemaal vis, een vleesje op zijn tijd vind ik toch altijd hoogst aangenaam. Al met al spande de broek aanzienlijk meer bij thuiskomst.

Op onze trouwdag, maandag, uiteraard weer in pak, een brunch, in 't Molentje**, Zeebrugge, langs de doorgaande weg, aan de straatzijde een onooglijk optrekje, rij je zo voorbij, maar rij je naar binnen, dan rol je een parkeerplaats op vol auto's, de een nog duurder dan de andere. En in het twee-sterren restaurant binnen alles uiteraard prima-prima-prima. Zo ook het eten, de wijnen, het toetje en de prachtige kaas"wagen" met heerlijke kaasjes en... en... en...
Het is allemaal wel te beschrijven, maar je kunt het beter meemaken.

Renée sprak een woord, aan het begin, memoreerde in grote (maar grondige) lijnen ons samenkomen en -zijn, een dikke 25 jaar geleden. Maar dat woord alleen was nog niet genoeg voor die gekke kinderen. Wij werden nog eens verwend met een prachtige karaf, voor de wijn, opdat de goede wijn nog ronder over de tong rolt. Zal ook onze, altijd zeer jonge "vin en vrac" een behoorlijk duwtje in de goede richting geven...

Overal hingen schilderijen van een jong talent, d´Haese, "I´m Simply Emotion in Motion" stond Marc wel aan, kocht-ie dus. Kon meteen mee. Opgevouwen en eronderliggend in de auto nam hij daarna zijn schilderij mee!
Hij moest 's avonds terug naar Düsseldorf, want dinsdagochtend was Marc voor zijn bedrijf coordinator en presentator van een door hem voorbereid programma voor een nieuwe productlijn gericht op geheel Europa. Doet je dit long week-end nog meer waarderen, hoe zij zich allemaal lossleurden van hun drukke bezigheden.
Merçi & Chapeau, à tous.

Dinsdagochtend na het ontbijt naar huis, Oet reed met Bar mee, naar Amsterdam, zij plakten er eerst nog een slinger Antwerpen aan vast, daar "moest" nog het een en ander gekocht worden...

Wij hebben echt een fantastisch, geslaagd en bijzonder genoeglijk week-einde mogen beleven. Zulke momenten vergeet je nooit, zoals ook "Haagsche Bluf"... toen ik 60 werd.